Venetus A (Marciana 454 = 822), folio 127, recto

previous	next
msA 126v	msA 127v

Iliad text (25 lines)

Iliad 10.51: ἔργα δ’ ἔρεξ’: ὅσα φημὶ μελησέμεν, Ἀργείοισι

Iliad 10.52: δηθά τε καὶ δολιχὸν. τόσα γὰρ κακὰ μήσατ’ Ἀχαιούς :

Iliad 10.53: ἀλλ’ ἴ̈θι νῦν Αἴαντα καὶ Ἰ̈δομενῆα κάλεσσον

Commented on by msA 10.68, msA 10.70, msAim 10.82

Iliad 10.54: ῥίμφα θέων ἐπὶ νῆας. ἐγὼ δ’ ἐπι Νέστορα δῖον

Commented on by msAim 10.83

Iliad 10.55: εἶμι: καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι: αἴ κ επίθηται

Commented on by msAim 10.84

Iliad 10.56: ἐλθεῖν ἐς φυλάκων ἱ̈ερὸν τέλος. ἠδ’ ἐπιτεῖλαι:

Commented on by msA 10.71, msA 10.6001

Iliad 10.57: κείνου γάρ κε μάλιστα πιθοίατο. τοῖο γὰρ υἱὸς

Iliad 10.58: σημαίνει φυλάκεσσι: καὶ Ἰ̈δομενῆος ὀπάων

Iliad 10.59: Μηριόνης . τοῖσιν γὰρ ἐπετράπομέν γε μάλιστα:

Iliad 10.60: τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος :

Iliad 10.61: πῶς γάρ μοι μύθῳ ἐπιτέλλεαι ἠδὲ κελεύεις:

Commented on by msA 10.73

Iliad 10.62: αὖθι μένω μετα τοῖσι. δεδεγμένος εἰς ό κεν ἔλθῃς.

Iliad 10.63: ἠὲ θέω μετά σ’ αὖτις. ἐπὴν, εὖ, τοῖς, ἐπιτείλω:

Iliad 10.64: τὸν δ’ αῦτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων :

Iliad 10.65: αὖθι μένειν. μή πως ἀβροτάξομεν ἀλλήλοιϊν

Commented on by msA 10.74

Iliad 10.66: ἐρχομένω: πολλαὶ γὰρ ἀνὰ στρατόν εἰσι κέλευθοι:

Iliad 10.67: φθέγγεο δ’ ᾗ κεν ΐῃσθα: καὶ ἐγρήγορθαι ἄνωχθι.

Commented on by msA 10.75, msA 10.76, msA 10.77, msA 10.78

Iliad 10.68: πατρόθεν ἐκ γενεῆς ὀνομάζων ἄνδρα ἕκαστον:

Commented on by msA 10.79, msA 10.80

Iliad 10.69: πάντας κυδαίνων: μηδὲ μεγαλίζεο θυμῷ.

Iliad 10.70: ἀλλὰ καὶ αὐτοί περ πονεώμεθα: ὧδέ που ἄμμι

Iliad 10.71: Ζεὺς ἐπι γεινομένοισιν, ἵ̈ει κακότητα βαρεῖαν:

Iliad 10.72: ὣς εἰπὼν. ἀπέπεμπεν ἀδελφεὸν. εὖ, ἐπιτείλας:

Iliad 10.73: αὐτὰρ ὁ βῆ ρ’ ϊέναι μετα Νέστορα ποιμένα λαῶν:

Iliad 10.74: τὸν δ’ εὗρεν παρά τε κλισίῃ καὶ νηῒ μελαίνῃ

Iliad 10.75: εὐνῇ, ἐνι μαλακῇ. παρὰ δ’ έντεα ποικίλ’ ἔκειτο.

Commented on by msA 10.81, msAim 10.85

Other texts (25 passages)

Scholia group: msA

msA 10.68: ‡ ἀλλ’ ΐθι νῦν Αἴαντα : ὁ μὲν Δίδυμος τὴν Ἀριστάρχειαν γραφὴν λέγει Αἴαντε δυϊκῶς. ὁ δε Τήλεφος λέγει κακῶς εἴρηκέναι τὸν Δίδυμον οὐ γὰρ ἐπ αμφοτέρους τοὺς Αἴαντας ὁ Μενέλαος πέμπεται ⁑

Comments on 10.53

msA 10.69: ἔργα δ’ ἔρεξ’: ἀθετοῦνται στίχοι Β ὅτι παλλιλογεῖ ταυτ , δι αλλων γὰρ προείρηται ὅσσ’ Έκτωρ ἔρεξε Διῒ φίλος υἷας Ἀχαιῶν . καὶ ὅτι ἐπι ταυτὸν φέρει δηθὰ καὶ δολιχον καὶ Ἀριστοφα προηθέτει ⁑

Comments on 10.51-10.52

msA 10.70: ἀλλ’ ἴθι νῦν Αἴαντα ὅτι ἐκ τούτων καὶ τῶν τοιούτων τὰ περι τοῦ ναυστάθμου ὁ Ἀρίσταρχος ἐπραγματεύσατο ῥητῶς γὰρ λέγεται πλησίον τοῦ Αἴαντος ὁ Ϊδομενεὺς νενελκηκέναι ⁑

Comments on 10.53

msA 10.71: ἐλθεῖν ἐς φυλάκων: ὡς σκυλακων ἐπι γὰρ τῶν ανδρῶν τέτακται οὐκ επι τῶν τόπων ὅτι οἱ Γλωσσογράφοι ἱερὸν τέλος τὸ μέγα τάγμα σημαίνει δὲ πλείονα ἡ λέξις. ποτὲ μὲν τὸ τάγμα ὡς ἐνθάδε: ποτὲ δὲ τοῦ συμπεπληρωμένου τάγματος. ἠ έργου τὸ τελος. ποτὲ δὲ τοῦ συμπεπληρωμένου τάγματος: ποτὲ δὲ τὴν ἐκ τῶν επεισαγομένων ὠνίων φοιτῶσαν ταῖς πόλεσι πρόσοδον ποτὲ δὲ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰ ἀξιώματα ὡς ἐστιν εὑρεῖν παρά τε Θουκυδίδῃ καὶ Ξενοφῶντι . ποτὲ δὲ τὸ δαπάνημ ὡς Εὐριπίδης ἐν Πολυείδῳ μάτην γὰρ οἴκῳ σὸν τόδ’ ἐκβαίη τέλος . καὶ Δημοσθένης ἐν : Χειρόνησον δὲ ἐν τοῖς ἑαυτοῦ τέλεσι διορύξει : ποτὲ δὲ τὴν εορτήν ὡς Ευριπ ἐν Μηδ σεμνὴν εορτὴν καὶ τέλος προσάψωμεν :

Comments on 10.56

msA 10.6001: ἱερὸν τέλος ὡς ἱερὸν ἰχθῦν τὸν μέγαν ἱερὸν μὲν οὖν τέλος λέγει τὸ θειον τάγμα ἱερὸν δὲ ἰχθὺν τὸν ἄνετον καὶ ἱερὸν βοῦν ἀπο τοῦ ΐεσθαι ⁑

Comments on 10.56

msA 10.73: πῶς γάρ μοι μύθω: στικτέον κατ τὸ τέλος τοῦ στίχου. καὶ ἀφ ετέρας ἀρχῆς πευστικῶς τὰ εξῆς προσενεκτέον ⁑

Comments on 10.61

msA 10.74: αῦθι μένειν: ὅτι τῷ ἀπαρεμφάτω: ἀντι τοῦ προστακτικοῦ μένειν ἀντι τοῦ μένε : τὸ δὲ αβροτάξομεν ψιλωτέον ὁμοίως τὸ ήμβροτες : τινὲς γοῦν κυρίως ἡγοῦνται τοῦ βροτοῦ μὴ ἐπιτυχεῖν ἀλλα ἁμαρτῆσαι ὼς τὸ καὶ στέρησιν ἐγκεῖσθαι⁑

Comments on 10.65

msA 10.75: φθέγγεο: τεχνικῶς ἵνα, ἐκ τῆς φωνῆς ἐπιγινώσκηται φίλος ὦν μὴ καὶ ὑπονοήσουσιν ἔφοδον εῖναι πολεμίων καὶ Νέστωρ πρὸς Ἀγαμέμνονά φησιν φθέγγεο μηδ’ ἀκέων ἐπ έμ’ έρχεο ⁑

Comments on 10.67

msA 10.76: καὶ ἐγρήγορθαι ἄνωχθι: τὸ ἐγρήγορθαι ἀνέγνωμεν προπαροξύνοντες οὐκ εχρῆν δὲ εἴτε γὰρ συγκοπη ἐστιν τοῦ εγρηγορεναι ὀφείλει παροξύνεσθαι καθότι τὰ εἰς θαι λήγοντα ἀπαρέμφατ ἔχοντ προ τ θ ἀμέταβολον, παροξύνεται. κεκάρται τετίλθαι ἐσπάρθαι: μίαν μέντοι ἀφορμη ὁρῶ τοῦ δύνασθαι προπαροξύνεσθαι τὸ ἐγρήγορθαι . τὸ τὰ εἰς θαι λήγοντ τῇ ορ συλλαβῇ παραληγόμενα μὴ παρ’ ἄλλη τιν διαλέκτω ορᾶσθαι ἢ τῇ Αἰολίδη τέτορθαι μέμορθαι ἔφθορθαι ὅθεν ἐπεὶ ἡ παράληξις Αἰολικωτέρα ἐγένετο καὶ ὁ τονος ὁμοίως τοῖς προκειμένοις⁑

Comments on 10.67

msA 10.77: ἄνωχθι. ἐνεστῶτος ἐστι καὶ παρατατικοῦ μᾶλλον ῆπερ παρακειμένου. ἀναλογώτερον δὲ παρα Καλλιμάχῳ . ἄνωγε δὲ πόρθμενα νεκρῶν . καὶ δῆλον ὅτι μεταβέβληται τὸ γ εἰς τὸ χ ἐν τῷ ἄνωχθι δια τὸ θ . ὁ μὲν οὖν Ἀπολλώνιος εἰς χε βούλεται εἶναι τα τοῦ παρακειμένου προστακτικὰ καὶ ϊκανῶς τῷ λόγῳ συνηγορεῖ: ὁ δὲ Ηρῳδιανὸς εἰς θι τουναντίον μηδε γὰρ εἶναι τὴν εἰς ε κατάληξιν ⁑

Comments on 10.67

msA 10.78: πατρόθεν ἐκ γενεῆς. δυσωπεῖ γὰρ ὑπόμνησις προγονικῆς ἀρετῆς καὶ πρων πράξεις ἐπαινούμεναι τὸ μὴ καὶ αὐτὸν εῖναι μιμητὴν ἐκείνων, ἀλλα κὰθαιρετικὸν τῆς περὶ αυτὸν εὐγενείας⁑

Comments on 10.67