Venetus A (Marciana 454 = 822), folio 117, recto

previous	next
msA 116v	msA 117v

Iliad text (25 lines)

Iliad 9.260: παύε’. ἔα δὲ χόλον θυμαλγέα: σοὶ δ’ Ἀγαμέμνων

Commented on by msAil 9.300

Iliad 9.261: ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλλήξαντι χόλοιο:

Commented on by msAim 9.294

Iliad 9.262: εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον ἐγὼ δέ κε τοι καταλέξω

Commented on by msA 9.292

Iliad 9.275: μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι. ἠδὲ μιγῆναι.

Iliad 9.284: γαμβρός κέν οἱ ἔοις. τίσει δέ πε ἶ̈σον Ὀρέστῃ

Commented on by msAext 9.299

Iliad 9.270: δώσει δ’ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονασ ἔργ’ εἰδυίας

Commented on by msAim 9.295

Iliad 9.263: ὅσσα τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρ’ Ἀγαμέμνων :

Iliad 9.264: ἑπτ`’ ἀπύρους τρίποδας. δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα:

Iliad 9.266: πηγοὺς, ἀθλοφόρους. οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο:

Iliad 9.271: Λεσβίδας , ἃς, ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλες αὐτὸς,

Commented on by msA 9.293

Iliad 9.276: ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἥτ’ ἀνδρῶν ἥδε γυναικῶν.

Commented on by msAil 9.303

Iliad 9.265: αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι: δώδεκα δ’ ἵ̈ππους.

Iliad 9.268: οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο.

Commented on by msAil 9.301

Iliad 9.269: ὅσσ’ Ἀγαμέμνονος ἵ̈πποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο:

Iliad 9.272: ἐξἕλεθ’. αἳ τότε κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν:

Iliad 9.273: τὰς μέν τοι δώσει: μετα δ`’ ἔσσεται ἣν τότ’ ἀπηύρᾱ

Iliad 9.274: κούρην Βρισῆος . καὶ ἐπὶ μέγαν ὅρκον ὀμεῖται.

Commented on by msAim 9.296

Iliad 9.282: αἵ κε, μετ’ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν:

Iliad 9.283: εἰ δέ κεν Ἄργος ϊκοίμεθ’ Ἀχαιϊκὸν , οὖθαρ, ἀρούρης.

Commented on by msAext 9.298

Iliad 9.267: οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ. ᾧ τόσσα γένοιτο.

Iliad 9.281: Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν, αὐτὸς ἑλέσθαι:

Iliad 9.277: ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται. εἰ δέ κεν αὖτε

Iliad 9.280: εἰσελθὼν. ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδ’ Ἀχαιοί :

Iliad 9.278: ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσ’ ἀλαπάξαι:

Commented on by msAil 9.302

Iliad 9.279: νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηήσασθαι

Commented on by msAim 9.297

Other texts (12 passages)

Scholia group: msA

msA 9.292: ‡ εἰ δὲ σὺ μέν μου: οἱ ὑποστίζοντες ἐπὶ τὸ εἰ δὲ ὡς λείποντος τοῦ θέλεις διηλέχθησαν ἐν τοῖς ἐπάνω: καὶ νῦν δέ ἐστιν ὁ λόγος ἄγε δὴ σὺ μέν μου ἄκουσον , ἡ διπλῆ δὲ πρὸς τὸ σχῆμα ὅτι ἀντι τοῦ ἐγὼ δ’ άν σοι καταλέξαιμι καὶ περισσὸς ὁ και : τὸ ε παρακελευστικὸν ἐπίρρημα ἐστιν. ὂν τρόπον ἐπι τοῦ Διὸς ἀλλ εἴ τις καλέσειε θεῶν Θέτιν . καὶ τὸ παρακελευστικὸν ἐπίρρημα ἀπο τούτου γεγονέναι τοῦ συνδέσμου τοῦ α περιττεύοντος τοῦ τόνου ἀλλαγέντος εἰς περισπώμενον ἀναγκαίως καὶ τῆς δασείας Ἀττικῶς προσελθούσης ⁑

Comments on 9.262