Venetus A (Marciana 454 = 822), folio 133, verso

previous	next
msA 133r	msA 134r

Iliad text (25 lines)

Iliad 10.377: χειρῶν δ’ ἁψάσθην: ὁ δὲ δακρύσας ἔπος ηῦδα :

Iliad 10.378: ζωγρεῖτ’, αὐτὰρ ἐγὼν ἐμὲ λύσομαι. ἔστι γὰρ ἔνδον

Commented on by msA 10.3575

Iliad 10.379: χαλκός τε, χρυσός τε, πολύκμητός τε σίδηρος:

Iliad 10.380: τῶν κ’ ὔμμιν χαρίσαιτο πατὴρ ἀπερείσι’ ἄποινα:

Iliad 10.381: εἴ κεν ἐμὲ ζωὸν πεπύθοιτ’ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν :

Commented on by msA 10.3576

Iliad 10.382: τὸν δ’ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς :

Iliad 10.383: θάρσει: μηδέ τι τοι θάνατος καταθύμιος ἔστω:

Commented on by msAim 10.3581

Iliad 10.384: ἂλλ’ άγε μοι τόδε εἰπὲ. καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον:

Iliad 10.385: πῇ δ’ οὕτως ἐπὶ νῆας ἀπὸ στρατοῦ ἔρχεαι οἶος

Commented on by msAim 10.3582

Iliad 10.386: νύκτα δι’ ὀρφναίην: ὅτε θ’ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι

Iliad 10.387: ἤ τινα συλήσων νεκύων κατατεθνηώτων:

Commented on by msAint 10.3586, msA 10.3577, msAim 10.3583

Iliad 10.388: ἤ σ’ Ἕκτωρ προέηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα

Iliad 10.389: νῆας ἔπι γλαφυρὰς. ἤ σ’ αὐτὸν θυμὸς ἀνῆκε:

Iliad 10.390: τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα Δόλων . ὑπο δ’ έτρεμε γυῖα:

Iliad 10.391: πολλῇσίν μ’ ἄτῃσι παρεκ νόον ἤγαγεν Ἕκτωρ :

Commented on by msAim 10.3584

Iliad 10.392: ὅς μοι Πηλείωνος ἀγαυοῦ μώνυχας ἵ̈ππους

Iliad 10.393: δωσέμεναι κατένευσε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ:

Iliad 10.394: ἠνώγει δέ μ’ ϊόντα θοὴν δια νύκτα μέλαιναν

Commented on by msA 10.3578

Iliad 10.395: ἀνδρῶν δυσμενέων σχεδὸν ἐλθέμεν. έκ τε πυθέσθαι.

Iliad 10.396: ἠὲ φυλάσσονται νῆες θοαὶ ὡς τὸ πάρος περ

Iliad 10.397: ἢ ἤδη χείρεσσιν ὑφ’ ἡμετέρῃσι δαμέντες

Commented on by msA 10.3579, msA 10.3580, msAim 10.3585

Iliad 10.398: φύξιν βουλεύοιτε μετὰ σφίσιν: οὐδ’ ἐθέλοιτε

Iliad 10.399: νύκτα φυλασσέμεναι. καμάτῳ ἁδηκότες αἰνῷ:

Iliad 10.400: τὸν δ’ ἒπιμειδήσᾱς προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς .

Iliad 10.401: ῆ ρά νύ τοι μεγάλων δώρων ἐπεμαίετο θυμὸς

Other texts (18 passages)

Scholia group: msA

msA 10.3575: ‡ζωγρεῖτ’ αὐτὰρ ἐγὼν ἐμὲ, ὅτι παρα τὸ σύνηθες ἐξενήνοχεν ἐμὲ λύσομαι ἀντὶ τοῦ ἐμαυτόν ⁑

Comments on 10.378

msA 10.3576: εἴ κεν ἐμὲ ζωιὸν πεπύθοιτ’: ὅτι ἐπὶ τοῦ ἀκοῦσαι ἀεὶ τάττει τὴν λέξιν. καὶ ὅτι συνήθως ἀναδιπλώσει κέχρηται πεπύθοιτο ἀντι τοῦ πύθοιτο :

Comments on 10.381

msA 10.3577: ἤ τινα συλήσων: ὅτι ἐκ τῶν ἐπάνω ὧδε μετάκειται ἤδη παρεληλυθότων αὐτῶν τοὺς νεκροὺς καὶ ὁ Ὀδυσσεὺς ἀσύνετος ἔσται πρόφασιν αὐτῷ προρίζων: ἠθέτει καὶ Ἀριστοφάνης ⁑

Comments on 10.387

msA 10.3578: ἠνώγει δέ μ’ ἰόντα θοὴν δια νύκτα: ταχεῖαν λέγει τὴν νύκτα, δια τὸ ὑφ ἕνα χρόνον ὅλην τὴν γῆν μελαίνεσθαι, ὡς ἐν ἄλλοις: δύσετό τ’ ἠέλιος σκιόωντό τε πᾶσαι ἀγυιαί :

Comments on 10.394

msA 10.3580: ὅτι ούτως γραπτέον βουλεύουσι καὶ θέλουσι : τὸ γὰρ σφίσιν ἐν τῷ περί τινων ἐστι λόγῳ ἀντι τοῦ αὐτοῖς ὧ ἀκόλουθα δεῖ εἶναι τὰ ῥήματα: ταῦτα ὁ Ἀριστόνικος περι τῆς γραφῆς ταύτης φησὶ διπλῆν βάλλων τῷ στίχῳ. ἐν μέντοι τῇ τετραλογία Νεμεσίωνος οὕτως εὗρον περι τῶν στίχων τούτων τῶν παρακειμένων ὁβελῶν οὐκ έστιν αἰτίαν εὑρεῖν δια τῶν Ἀρισταρχείων ὑπομνημάτων: Ἀμμώνιος δὲ ὁ Ἀριστάρχειος πρῶτον μὲν στιγμαῖς φησὶ τὸν Ἀρίσταρχ παρασημειώσασθαι αὐτούς εἶτα δὲ καὶ τελέιοντέλεον ἐξελεῖν, τάχα δια τὸ ἐπι δευτέρου προσώπου τὸ σφίσι τετάχθαι καὶ ἄνωθεν μετενηνέχθαι ⁑

Comments on 10.397