Venetus A (Marciana 454 = 822), folio 119, verso

previous	next
msA 119r	msA 120r

Iliad text (25 lines)

Iliad 9.393: ἢν γὰρ δή με σαῶσι θεοὶ: καὶ οἴκαδ’ ί̈κωμαι:

Commented on by msA 9.378

Iliad 9.392: ὅς τις οἷ τ’ ἐπέοικε. καὶ ὃς βασιλεύτερός ἐστιν:

Commented on by msA 9.377

Iliad 9.391: οὐδέ μιν ὡς γαμέω: ὁ δ’ Ἀχαιῶν ἄλλον ἑλέσθω

Iliad 9.399: γήμαντι μνηστὴν ἄλοχον εἰκυῖαν ἄκοιτιν.

Commented on by msA 9.381, msAext 9.396, msAim 9.393

Iliad 9.390: ἔργα δ’ Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ἰ̈σοφαρίζοι.

Iliad 9.389: οὐδ’ εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι:

Iliad 9.406: ληϊστοὶ μὲν γάρ τε βόες. καὶ ἴ̈φια μῆλα:

Commented on by msA 9.388

Iliad 9.387: πρίν γ’ ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην:

Iliad 9.388: κούρην δ’ οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρείδαο .

Commented on by msA 9.376

Iliad 9.386: οὐδέ κεν ὡς ἔτι θυμὸν ἐμὸν πείσει’ Ἀγαμέμνων .

Iliad 9.396: κοῦραι ἀριστήων: οἵ τε πτολίεθρα ῥύονται:

Iliad 9.403: τὸ πρὶν. ἐπ’ εἰρήνης. πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν :

Iliad 9.405: Φοίβου Ἀπόλλωνος : Πυθοῖ ἔνι πετρηέσσῃ:

Commented on by msA 9.387

Iliad 9.385: οὐδ’ εἴ μοι τόσα δοίη. ὅσα ψάμαθός τε κόνις τε.

Commented on by msA 9.375

Iliad 9.395: πολλαὶ Ἀχαιΐδες εἰσὶν ἀν Ἑλλάδα τε Φθίην τε

Commented on by msA 9.379, msA 9.380

Iliad 9.398: ἔνθα δέ μοι μάλα πολλὸν ἐπέσσυτο θυμὸς ἀγήνωρ

Commented on by msA 9.382

Iliad 9.402: Ί̈λιον ἐκτῆσθαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον

Iliad 9.394: Πηλεύς θήν μοι ἔπειτα γυναῖκά γαμέσσεται αὐτός:

Commented on by msAim 9.390

Iliad 9.397: τάων ἥν κ’ ἐθέλωμι φίλην ποιήσομ’ ἄκοιτιν:

Commented on by msAim 9.391

Iliad 9.404: οὐδ’ ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει

Commented on by msA 9.385, msA 9.386

Iliad 9.401: οὐ γὰρ ἐμοὶ ψυχῆς ἀντάξιον οὐδ’ ὅσα φασὶν

Commented on by msAint 9.395, msA 9.384

Iliad 9.407: κτητοὶ δὲ τρίποδές τε. καὶ ἵ̈ππων ξανθὰ κάρηνα:

Iliad 9.408: ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν. οὔτε, λεϊστὴ

Iliad 9.409: οὔθ’ ἑλετὴ, ἐπεὶ άρ κεν ἀμείψεται έρκος ὀδόντων:

Commented on by msA 9.389, msAim 9.394

Iliad 9.400: κτήμασι τέρπεσθαι. τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς :

Commented on by msA 9.383

Other texts (22 passages)

Scholia group: msA

msA 9.375: ‡ οὐδ εἴ μοι τόσσα δοίη: καὶ οὗτος ὁ στίχος δύναται καθ εαυτὸν λέγεσθαι ἢ σὺν τῷ ἑξῆς ὑποστιζόμενος κατ τὸ τέλος ἡ διπλῆ πρὸς τὴν διαφορὰν τῆς ψαμάθου καὶ ἀμάθου ὅτι ἡ παραθαλάσσιος ψάμαθος κόνις δὲ ἡ πεδιάς ἄμμος καὶ οὐδεὶς τὸ αὐτὸ λέγει ⁑

Comments on 9.385

msA 9.376: κούρην δ’ οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρείδαο : ἤτοι στικτέον ἐπι τὸ Ἀτρείδαο καὶ ἀπ’ άλλης ἀρχῆς τὰ ἄλλα ἀναγνωστέον: εἶτα ὑποστικτέον ἐπι τὸ ἐρίζοι καὶ ἰσοφαρίζοι τῆς ἀνταποδόσεως οὔσης, οὐδέ μιν ὡς γαμέω ἠ διασταλτέον βραχὺ ἐπι τὸ Ἀτρείδαο ⁑

Comments on 9.388

msA 9.377: ὅς τις οἴ τ’ ἐπέοικε. εἰς ἁπλῆν μεταλαμβάνεται, ἡ ἀντωνυμία ὅστις αὐτῷ περισπασθήσεται οὖν. δείκνυται δὲ ἐν τοῖς Περι ἀντωνυμιῶν ὡς ὅτι ἡ ἐμοί ἐπι δοτικῆς καὶ ἔτι εἱσ οί ὀξύνονται, ἡ δὲ οι περι ἐσπάσθη ἀνακολούθως

Comments on 9.392

msA 9.378: σόωσι θεοὶ, καὶ οἴκαδ’ ΐκωμαι, Τυραννίων προπερισπᾶ ὡς νοῶσιν ὡς ἀπο τοῦ σωῶ περισπωμένου ἐπεὶ φησὶ καὶ τὸ εὐκτικὸν κατ ἀποκοπὴν εἶπεν ῆ καί σφιν νῆάς τε σοῶ και λαὸν Ἀχαιῶν καὶ τὸ δεύτερον ὅππως κεν νῆάς τε σώῳς καὶ λαὸν Ἀχαιῶν . Ἀπίων δὲ δια τοῦ α γράφει ἐπεὶ καὶ ἐν ἄλλοις ούτως εὑρίσκεται σάωσε δὲ νυκτὶ καλύψας καὶ τὸν μὲν ἐγὼ ἐσάωσα . καὶ ἀλλὰ σάω μὲν ταῦτα σάω δ’ ἐμὲ καὶ ἐπι μέλλοντος κερδαλέης εἴ τίς κεν ἐρύσεται. ἡδὲ σαώσει : ἡ δὲ πλείων χρῆσις. ὧν ἐστι καὶ ὁ Ἀσκαλωνιτ ὡς σώζωσι καὶ δῆλον ότι τοῦ σώωσι συστολὴν αὐτοὺς δεῖ παραδέξασθαι πρόδηλον κακ τῆς μετοχῆς: τὸ δ’ ἕτερος ἐκάτερθεν ΐτην σώοντες ἑταίρους ⁑

Comments on 9.393

msA 9.379: πολλαὶ Ἀχαιΐδες εἰσὶν, ἀν Ἑλλάδα τε Φθίην τε: ὅτι τὴν Θετταλικὴν οὕτως λέγει μόνην τὴν δὲ ὅλην ήπειρον οὐκ οῖδεν οὕτως καλουμένην. νόθα οὖν ἐκεῖνα ἐγχείῃ δ’ ἐκέκαστο Πανέλληνας καὶ Ἀχαιούς καθ Ελλάδα καὶ μέσον Ἄργος ⁑

Comments on 9.395

msA 9.380: Ἀρίσταρχος παρ’ Ὁμήρω : Θεσσαλίαν μόνην τὴν Ἑλλάδα φησὶν εἶναι καί Ἑλληνας τοὺς Θεσσαλοὺς παρακολουθῶν Θουκυδίδη καὶ ἀθετεῖ τὸν στίχον τοῦτον. ἐγχείη δ’ ἑκέκαστο, Πανέλληνας καὶ Ἀχαιούς : καὶ ἐκείνω δὲ τῶν τόπων πάλιν ἀκούει φεύγων ἔπει τ’ ἀπάνευθε δι Ελλάδος εὐρυχόροιο ⁑

Comments on 9.395

msA 9.381: μνηστὴν ἄλοχον: τὴν γὰρ Ἀγαμέμνονος οὐ λογίζεται μνηστήν ἐπεὶ δῶρον δίδοται ⁑

Comments on 9.399

msA 9.382: ἐνθα δέ μοι: δύο με μέρη λο ἔνθα δέ τοι θάνατος ἔνθα δέ κ αῦθι μένων . ἔνθα δὲ νῦν τρέψας ἀπο τείχεος ⁑

Comments on 9.398

msA 9.383: τὰ γέρων πατρῷα ἔχειν δεῖ τὸν καλῶς εὐδαίμονα : φησὶ γοῦν ὡς μᾶλλον αἱροῦμαι πατρίδος. καὶ τῶν ἐμῶν κτημάτων ἀπολαύειν ἢ πολεμεῖν ⁑

Comments on 9.400

msA 9.384: οὐ γὰρ ἐμοὶ ψυχῆς ὅτι τινὲς γράφουσιν οὐ γὰρ ἐμῆς ψυχῆς : ἀλαζονικὸς δὲ ὁ λόγος οὐδὲν τῆς ἐμῆς ψυχῆς. ἄξιόν ἐστιν ἄμεινον οὖν ἐμοὶ γράφειν ⁑

Comments on 9.401

msA 9.385: οὐδ’ ὅσα λάϊνος προς τοὺς Γλωσσογράφους ἀφήτορος τοῦ στροφέως ἀποδιδόντας καὶ Ζηνόδοτος δὲ οὕτως ἐκδέδεκται τὸν γὰρ ἑξῆς μετέγραφε, νηοῦ Ἀπόλλωνος : ἀφήτορα δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ἐπιθετικῶς οὐ κοινότερον, ἀλλα τὸν Πύθιον : οἷον ὁμοφήτορα δια τὸ εἰς λόγους ἔρχεσθαι τοῖς χρησμῳδουμένοις ⁑

Comments on 9.404

msA 9.386: ἀφίτορος οἱ μὲν ἀσαφήτορος οἱ δὲ τοῦ στροφέος, παρὰ τὸ τοὺς εἰσιόντας προσκυνεῖν ἐφαπτομένους, ἢ ὀμοφήτορος ὁμοίως πᾶσι προφητεύοντος καὶ μαντευομενοῦ τῷ τε πένητι καὶ πλουσίου, ἡ τοξικοῦ ἀπο τῆς τοῦ βελῶν ἀφέσεως ⁑

Comments on 9.404

msA 9.387: Πυθοῖ ἔνι: πόλις Πυθὼ Φωκίδος ἧς οἰκητορες Δελφοί εστι δὲ ἱερὰ Ἀπόλλωνος : κέκληται δὲ ἥτοι ἀπο τοῦ πυνθάνεσθαι τῆς Πυθίας τοὺς μαντευομένους: ἢ ἀπο τοῦ τοξευθέντα τὸν τοῦ χριστηρείου φύλακα δράκοντα ὑπο Ἀπολλοωνος , ἀν τόθι πυθῆναι , ὅ ἐστι σαπῆναι:

Comments on 9.405

msA 9.388: ληϊστοί ἀπο λίας κτητλία δὲ λέγεται κυρίως τὰ τῶν πολεμικῶν λαφύρων κτήματα ⁑

Comments on 9.406

msA 9.389: ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὁδόντῶν. ἑπὰν ἅπαξ φθάση παρελθεῖν τὸν περίβολον τῶν ὀδόντων. διὰ γὰρ τοῦ στόματος ἔξεσι τὸ ψυχικός πνά ‡

Comments on 9.409