Venetus A (Marciana 454 = 822), folio 258, recto
previous | next |
---|---|
msA 257v | msA 258v |
Iliad text (25 lines)
Iliad 19.327: εἴ που ἔτι ζώει γε, Νεοπτόλεμος . θεοειδής:
Commented on by msA 19.hc_1
Iliad 19.328: πρὶν μὲν γάρ μοι θυμὸς ἐνι στήθεσσιν, εώλπει.
Iliad 19.329: οἶον ἐμὲ φθίσεσθαι ἀπ’ Ἄργεος ἱ̈πποβότοιο
Iliad 19.330: αὐτοῦ ἐνι Τροίῃ . σὲ δέ τε Φθίην δὲ νέεσθαι.
Iliad 19.331: ὡς ἄν μοι τὸν παῖδα θοῇ ἐνι νηῒ μελαίνῃ
Commented on by msAim 19.hc_1
Iliad 19.332: Σκυρόθεν ἐξαγάγοις. καί οἱ δείξειας ἕκαστα:
Iliad 19.333: κτῆσιν ἐμὴν, δμῶάς τε καὶ ὑψερεφὲς μέγα δῶμα:
Commented on by msAim 19.hc_2
Iliad 19.334: ἤδη γὰρ Πηλῆά γ’ ὀΐομαι: ἢ κατα πάμπαν
Iliad 19.335: τεθνάμεν. ἤ που τυτθὸν ἔτι ζώοντ’ ἀκάχησθαι
Commented on by msA 19.hc_2
Iliad 19.336: γήραΐ τε στυγερῷ. καὶ ἐμὴν ποτιδέγμενον αἰεὶ
Iliad 19.337: λυγρὴν ἀγγελίην ὅτ’ ἀποφθιμένοιο πύθηται:
Iliad 19.338: ὣς ἔφατο κλαίων. ἐπι δὲ στενάχοντο γέροντες:
Iliad 19.339: μνησάμενοι τὰ, ἕκαστος ἐνι μεγάροισιν ἔλειπε:
Iliad 19.340: μυρομένους δ’ άρα τούς γε ἰ̈δὼν ἐλέησε Κρονίων :
Iliad 19.341: αῖψα δ’ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδᾱ:
Iliad 19.342: τέκνον ἐμόν. δὴ πάμπαν ἀποίχεαι ἀνδρὸς ἑῆος:
Commented on by msA 19.hc_3
Iliad 19.343: ἠ νύ τοι οὐκ ἔτι πάγχυ μετα φρεσὶ μέμβλετ’ Ἀχιλλεύς :
Iliad 19.344: κεῖνος ὅ γε προπάροιθε, νεῶν ὀρθοκραιράων
Iliad 19.345: ἧσται ὀδυρόμενος ἕταρον φίλον. οἱ δὲ δὴ ἄλλοι
Iliad 19.346: οἴχονται μετα δεῖπνον: ὁ δ’ ἄκμηνος καὶ ἄπαστος:
Iliad 19.347: ἂλλ ἰ̈́θι οἱ νέκταρ τε καὶ ἀμβροσίην ἐρατεινὴν
Iliad 19.348: στάξον ἐνι στήθεσσ’, ἵνα μή μιν λιμὸς ΐκηται:
Iliad 19.349: ὡς εἰπὼν, ὤτρυνε. πάρος μεμαυῖαν Ἀθήνην .
Iliad 19.350: ἡ δ`’ ἅρπῃ εἰκυῖα τανυπτέρυγι λιγυφώνῳ
Commented on by msA 19.hc_5
Iliad 19.351: οὐρανοῦ ἐκκατέπαλτο δι’ αἰθέρος: αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
Other texts (8 passages)
Scholia group: msAil
msAil 19.hc_1: ι
Comments on 19.348@στήθεσσ’
Scholia group: msAim
msAim 19.hc_1: γράφεται σὺν νηῒ
Comments on 19.331
msAim 19.hc_2: ουτ Αρσταρχ δμωας ἔξω τοῦ ϊ ⁑
Comments on 19.333
Scholia group: msA
msA 19.hc_1: εἴ που ἔτι ζώει γε⁚ καὶ Ἀριστοφα προηθέτει τὸν στίχον ὡς φησὶ Καλλίστρατος τό τε γὰρ ἐπὶ παιδὸς κομιδῆ λέγεσθαι διστακτικῶς εἴ που ἔτι ζώει : καὶ ταῦτα μηδε πόρρω τῆς Σκύρου κειμένης ὕποπτον τό τε θεοειδὴς ἀκαίρως προσέρριπται: τεκμήριον δὲ τῆς διασκευῆς τὸ καὶ ἑτέρως φέρεσθαι τὸν στίχον, εἴ που ἔτι ζώει γε Πυρῆς ἐμός ὃν κατέλειπον ⁑
Comments on 19.327
msA 19.hc_2: ἔτι ζώοντ’ ἀκάχησθαι ⁑ προπερισπᾶται ὡς λελυπῆσθαι : οἱ δὲ προπαρώξυναν ὡς Αἰολικὸν ἐν παρατατικῇ σημασία. ἐπεὶ οῖδε καὶ τὴν ἀκαχήμενος μετοχὴν τοιαύτην οἶς καὶ ἐπείσθη ἡ παράδο ⁑
Comments on 19.335
msA 19.hc_3: τεκνον ἐμὸν ὅτι Ζηνόδοτ γράφει ἑοῖο τοῦτο δὲ παρα τὸ πρόσωπόν εστιν ⁑
Comments on 19.342
msA 19.hc_4: ἀλλ’ ἴ̈θι οι νέκτάρ τε ὅτι κατ αμφοτέρων τὸ στάξον τῆς ἀμβροσίας καὶ τοῦ νέκταρος ἡ γὰρ ἀμβροσία ἐστι ξηρα τροφή ⁑
Comments on 19.347-19.348
msA 19.hc_5: ἣ δ’ ἅρπη: ἅρπη. τῷ ἰκτίνῳ, οἱ δε ζῶον θαλάσσιον πολεμοῦν λάρῳ καὶ βρέννῳ φιλεῖ δὲ τὴν τροφήν ἣν ἂν συνάγει ἐπι τοῖς τάρφεσιν. καὶ ταύτην ἐπιχορηγεῖ τοῖς νεοσσοῖς. ὡς οἱκείως οὖν νῦν εἴκασε τὴν Ἀθηνὰν : οἱ δὲ ὅτι ἐφ ύψους ἱπταμενον εὐχερῶς ὅπῃ θέλει καταρράσσει ⁑
Comments on 19.350
previous | next |
---|---|
msA 257v | msA 258v |